Tasos Stamou live at centar Jadro - 09.10.25
Photos by: Aleksandar Nestorovski Прекрасна и интимна атмосфера, соба полна со реверб, празна, со бели ѕидови.. Фино место, но естетиката на просторот не изгледаше како да се совпаѓа со енергијата што ја носеше музичарот од Грција. Но кога започна, одеднаш сѐ си дојде на свое место.
Со сетап од уд, педали и синтови, почна со традиционален звук што пребрзо се испреплети со електронски. Бавен дрон-звук од синтот, комбиниран со удот, набрзо создаде атмосфера што вовлекува длабоко во себе. Како што продолжи концертот, почувстував неверојатен спокој во телото, чувство на враќање, некакво повторно вселување во него. Чувства кои во последно време ги занемаруваме поради сета рационалност во која треба да живееме. Длабоко нурнување внатре, простор за медитација и откривање на тоа што лежи закопано во себе. Некаков вид на медитација преку звук.
Седев таму, со телото целосно смирено, сфаќајки дека немам друго место каде што треба да бидам, дека не постои друго место за мене во тој момент, тоа што треба е само да нурнам подлабоко, да откривам што ме приближува кон себе и да го пронаоѓам патишата на мирот и тишината во мене. Монотониот електронски звук го збогатуваше искуството, дронот ме држеше во апстракција, каде што можев да погледнам длабоко во себе.
Потоа следуваше еден од најфасцинантните делови од настапот, моментот кога Тасос извади мал вентилатор и го приближи до жиците на удот. Удот, поврзан со педалите почна да звучи како шрути бокс (shruti box) додавајќи уште еден слој на спиритуалност. Смиреноста веднаш се измеша со возбуда, станувајќи света. Остатокот од настапот течеше со бавни, длабоки синт-звуци, комбинирани со кларинет.
Искуството траеше час и половина, но кога седиш во публика целосно потопен, изгледа многу пократко. Она што го направи толку длабок е љубовта што Тасос ја влева во својата музика. Она што го доживуваме од уметниците секогаш е дел од нивното битие, истурено во звукот. Другиот дел зависи од отвореноста на публиката за тоа колку би сакале да ја почуствуваат длабоката љубов содржана во музиката.
За мене беше прекрасен потсетник за тоа зошто секогаш се враќам кон музиката кога светот околу мене изгледа како целосен хаос. Оваа комбинација на традиционален и електронски звук ме врати кон себе.
Amazing intimate atmosphere, a room full of reverb, empty, with white walls. A nice looking place but the aesthetics of the room initially didn’t seem to fit the vibe the musician carried. Yet when it started, suddenly it all fit into place. It was a set up of oud, pedals and synths. It began with a traditional sound that quickly turned electronic. A slow drone noise sound on the synth combined with the oud, creating an atmosphere that pulls deep into oneself. As the concert continued, I felt such an amazing calmness in the body, a feeling of coming back inside of it. Feelings that lately seem overlooked because of all the rationality we have to live in. A deep dive inward, a space to meditate and uncover what lies buried inside yourself .Sort of meditation brought by sound.
I sat there, body completely calm, realizing I had nowhere else to be, there was no other place in the world for me to be at that moment, just diving deep, discovering what brings me closer to myself, finding the pathways of peace and calm within. The monotone electronic sound added to the experience, the drone held me in abstraction, where I could see inside myself.
Then came one of the most fascinating parts of the performance — the moment when Tasos took out a small ventilator and placed it against the strings of the oud. The oud, connected to the pedals, began to sound like a shruti box, adding a layer of spiritualism. The calmness immediatelly mixed with excitement, becoming sacred. The rest of the performance flowed with different slow deep synth sounds combined with a clarinet.
It was an experience of hour and a half, yet when you sit in the audience, fully immersed, it feels very short. What makes it so profound is the desire that Tasos pours into his music. What we experience from artists it is always part of their own being, poured into sound. The other part depends on how open the audience is to experience that desire contained in the music.
For me it was a beautiful reminder of why I always return to music when the whole world around feels like a complete mess. This blend of traditional and electronic sound brought me back to myself.
